under the rose

17 maart 2007

Et maintenant

Al meermaals liet ik hier de belofte vallen dat er binnenkort écht wel weer een nieuwe post zou aankomen. En al even vaak hield ik die belofte niet, of heel even maar. Intussen is deze blog, sputterend en puffend als een locomotiefje op leeftijd, zo goed als stilgevallen. Dat betekent een aantal dingen, maar ook een aantal dingen niet. Het betekent dat ik in een erg drukke periode zit - grotendeels druk op een positieve manier, hoor! Maar daardoor ervaar ik loggen nu wel als minder ontspannend dan een tijd geleden, meer een plicht dan een vrijheid... en dat is zonde. Het betekent gelukkig niet dat ik helemaal géén tijd meer heb om creatief bezig te zijn - alleen doe ik dat tegenwoordig liever op een gezapiger manier dan door te bloggen. Want ik moet toegeven: deze blog vroeg veel van me, al kreeg ik er ook heel veel van terug. Het betekent dus ook niet dat ik jullie reacties en commentaren niet ongelooflijk hard apprecieerde, want dat deed ik zeker! Het betekent wel dat het tijd is geworden om eens na te denken over de toekomst van deze blog. Want als ik eerlijk ben tegenover mezelf, dan weet ik dat de kans dat ik in de nabije toekomst weer actief word hier, redelijk miniem is. En het is niet fair jullie aan het lijntje te houden daarover.

Merk op dat ik niet zeg dat ik stop. Stoppen, deze blog werkelijk voor dood verklaren, daar heb ik op dit moment het hart niet voor. En wie weet blaas ik hem ooit wel weer nieuw leven in, als ik daar de tijd en energie voor vind. Maar niet meteen. En ook niet met volledige zekerheid. Merk op dat ik hier absoluut niets beloofd heb.

Hoe dan ook: jullie waren een heerlijk publiek. Nu weet ik wel dat dat een huizenhoog cliché is, waar elke "performer" z'n publiek mee vleit... Maar weet u: ik, ik ben geen "performer". Zeker hier niet. Alles wat ik hier ooit schreef was de waarheid, zelfs de clichés. Dus bij deze: jullie waren het heerlijkste publiek dat ik me had kunnen wensen - cliché of niet. Als ik hier ooit weer aan het loggen ga, weet ik jullie dus wel te vinden. In de tussentijd kunnen jullie me nog steeds geregeld lezen op tweewoonst, een webstek die ik nog eens erg warm wil aanbevelen.

Tot later - in de virtuele wereld, of in die andere!

Tamara